Yaşamak için sebep arar insanoğlu… Yolun, yolda olmanın ve o yolda menzile ulaşabilme aşkıyla yürümenin, kısacası *yol ehli* olmanın ip uçlarını arar durur bazıları… Onurun, namusun, şerefin, haysiyetin kaygısını hisseder içten içe… Direnmenin, mücadele etmenin gereğine inanır ve yaşamını böyle kurar, kurgular… Yol ehli olmayanların karşısına dikilir cesurca… Kanın, kinin, nefretin ve zulmün hesabını sorar. Zulmün konaklarını kestirir gözüne ve inatla devirmeye çalışır onları… Bu yolda başa gelebilecek her türlü sıkıntı, çekilecek her çile mutluluk ışıltılarına dönüşür gözbebeklerinde… Sonuç ne olursa olsun, pes etmeden, yılmadan, yıkılmadan, geri dönmeden ve yoldan çıkmadan samimiyetle yapılan bu yolculuğun bittiği yer, zaferin son durağı olur kimileri için…